کیبردفن

خنجرت را از سینه ام بیرون بکش!

بگذار زندگی کنم!

عطرت را از پوست تنم بگیر!

بگذار زندگی کنم!

بگذار زنی را بشناسم

که نامت را از خاطرم پاک کند

و کلافِ حلقه شده ی گیست را

از دور گلویم بگشاید!

بگذار بی تو راه برومُ

بی تو بر صندلی ها بنشینم...

در قوه خانه هایی که تو را به یاد ندارند!

 

»»عشق یعنی مرا جغرافیا درکار نباشد

یعنی ترا تاریخ درکار نباشد...

یعنی تو با صدای من سخن گویی...

با چشمان من ببینی...

و جهان را با انگشتان من کشف کنی...

 

 

کیبردفن...

تو زندگیم دوتا قانون اساسی داشتم ،دروغ نگم (و به تبع کاری نکنم که مجبورم کنه دروغ بگم) و قضاوت نکنم،و بعد درصد خلوص پایبندیم به این قوانین راضیم نمیکرد(نه اینکه پایبند نباشم ،درصد خلوصش پایین بود :دی)تصمیم جدید این بود ،اگه واقعا خوشحال نیستی نخند،اگه واقعا ناراحت نیستی عصبانی و ناراحت نباش ،همونی باش که هستی،تو لحظه لحظه زندگیت با این همه این تصمیم عملی نشد!چون درس بعدی این بود ،گاهی ارزش گریه های الکی و خنده ها و لبخند های ظاهری بیشتر از حقیقته! حقیقتی مبهم که فهمش دستمایه ای جز رنج نداشته برام! منی که هیچوقت کنار نیومدم با دیدن دنیا،همینجوری که به کیبردفن...

The darkest night of the month  Walking through the streets getting dark...  Dark music Dark poems Dark chocolate     You need light, but beforehand you need more darkness to take rest..... Tomorrow will be better, but please, for God sake, ignore the light at the end of this damn tunnel  Losing hope is freedom.... Get free...   کیبردفن...

هر دوتا کشته مرده ی مردن هر دوتا مثل مرد آزرده هر دوتا مثل زن پر از گفتن هر دوتا پای پشت پا خورده ما جهانی شبیه هم بودیم آسمان و زمینمان با هم فرقمان هم فقط در اینجا بود او خودش بود و من خودم بودم #علیرضا آذر کیبردفن...

یه بار ازم پرسید من چرا اینقدر تورو دوستت دارم؟! تعجب کردم،این دیگه چه سوالی بود! دوست داشتن مگه چرا داره؟! اما حالا میفهمم که چیزی که مورد سوال بوده دوست داشتن نبود، اینقدر بود! من بابامو خیلی دوست دارم،طبیعتا مثل همه ی دخترا و خب مثه همه دخترا از نگاه کردن به چهره بابام حسابی انرژی میگیرم و ذوق میکنم! چشمای بابای من کوچیکن ،اما برام دوست داشتنی ترین چشمای دنیان و تا به حال برای خوندن چشمای هیچکس یک دهم تلاشم برای خوندن چشمای بابام رو هم به خرج ندادم امشب وقتی یهو نگاهم به چهره بابام افتاد که با یه لبخند آروم خوابیده بود و یهو چهره بابام و چهره اون در ه کیبردفن...

کلاسای آموزشگاه فشردست ،ترم اولش تموم شده و حالا بخاطر یه سری مشکلات یکی از تیچر ها ،کلاسامونو عوض کردند،بزرگسالان منو دادن به اون و کودکان اونو دادن به من روزی که این تصمیم گرفته شد من واقعا دلم گرفت! حتی منی که همیشه روحالت لت ایت گو هستم (یا حداقل بودم!) هم داشتم سعی میکردم یه راه حل دیگه برای این مشکل پیدا کنم ! بچه ها البته به جز یکی دوتاشون ،راحت تر با این قضیه کنار میومدن ،یکیشون میگفت معلم معلمه دیگه،چه فرقی میکنه ! امروز اما بهم میگفتن خانم برگردین ،نگاهشون طوری بود که برام سنگین بود بهشون نگاه کنم! اینکه اونا به معلم جدیدشون و من به شاگردای جدی کیبردفن...

اصلا انگار آفریده شده که دلتنگ شود آفریده شده که دوست داشته باشد آفریده شده که بهانه گیر باشد ،که دلش بهانه نبودن کسی را بگیرد آفریده شده که هی نگوید دوستت دارم که هی دلش قربان صدقه رفتن بخواهد و همه اش را حبس کند توی یک لبخند که اگر نه محکوم میشود به کم عقلی که اگر نه محکوم می شود به سبک سری که اگر نه هزار درد بی درمان ،وگرنه محکومیت ها که درمانشان یک "به جهنم " ساده است     **می‌رفت و به کبر و ناز می‌گفت بی‌ما چه کنی؟ به لابه گفتم بنشینم و صبر پیش گیرم  دنبالهٔ کار خویش گیرم     کیبردفن...

باید بپذیرم اونقدر که بعضیا برای ما مهمند،ما براشون مهم نیستیم و بی هیچ افسوس و ناراحتی و رنجی بزاریمشون کنار نه همون جایی که باید باشند حالا اون جارو یا بزرگی دل ما تعیین میکنه که بتونه بی هیچ انتظاری و شرطی آدمای کوچیک و بزرگ رو ،زیاد و به اندازه ظرفیت خودش دوست داشته باشه یا منطقمون به خاطر ایجاد بالانس و تقابل منطقی توی رابطه ها و دوست داشتن ها تعیین میکنه  و یا نوع نگرشمون نسبت به این قضیه!  حالا من فکر میکنم این اصلا مهم نیست چه راهی رو انتخاب میکنی برای ادامه مهم اینه که بفهمی و بپذیری!  که اگه میزاریش کنار حسرت نبودنشو نخوری و اگه نمیزاریش کنار کیبردفن...

  Do not go gentle into that good night, Old age should bu and rave at close of day; Rage, rage against the dying of the light.Though wise men at their end know dark is right, Because their words had forked no lightning they Do not go gentle into that good night.Good men, the last wave by, crying how bright Their frail deeds might have danced in a green bay, Rage, rage against the dying of the light.Wild men who caught and sang the sun in flight, And lea, too late, they grieved it on its way, Do not go gentle into that good night.Grave men, near death, who see with blinding sight Blind eyes could blaze like meteors and be gay, Rage, rage against the dying of the light.And you, my father, there on the sad height, Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray. Do not go gentle into that good night. Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas, 1914 - 1953 کیبردفن...

نمیتونم دوسش داشته باشم نه اینکه حالا نتونم  هرچی هم که برمیگردم به عقب یادم نمیاد هیچوقت دوسش داشته باشم یا حتی ازش خوشم اومده باشه..... من حتی خیلی وقتا سعی میکنم دوسش داشته باشم ولی نمیشه! شاید اگه دوسش داشتم این روزام بهتر بود !  و البته همونطور که هیچوقت ازش بدم نمیومده ،الانم اصلا ازش بدم نمیاد!        این روزا حس میکنم با همه بدم حتی با خدا حتی با خودم نه اینکه بدی کنم به کسی  فقط تو یه جزیرم که حتی خودمم نیستم توش! اسمش تنهایی نیست اسمش نبودنه!  و یه طوری خوبه این بیخیالی و بی تفاوتیم که تنها ترسم اینه که به زودی از بین بره.....     نفسی هست دلی هست ولی کیبردفن...